กระทู้ที่1717
‘Seventeen สูงเท่าไรกันบ้างคะ เห็นบอกมิงกยูสูงมากๆ? ’
ความคิดเห็นที่3
180++ เลยค่า
แต่อูจีเตี้ยสุดน่ารักน่าม้วนเข้าปาก♥
ความคิดเห็นที่13
ก็ไล่ๆกันนะคะ ไมค่อยแน่ใจ แต่ 95 ไลน์สูงเท่าๆกันหมดเลย
ความคิดเห็นที่17
มีตั้งแต่ 164-186
เลยจ้า
ความคิดเห็นที่54
ถ้าเรียงก็
มิง-/จุน+วอนนู/-เวอร์นอน-/ดีเค+น้องแปด/-/โฮชิ+คุป+จองฮัน/-โจชัว-/ดีโน่+ซึงกวาน/-อูจี
ความสูงก็
186-182-180-179-178-177-174-164+1 ประมานนี้ครัชช
ความคิดเห็นที่64
อยากรู้ด้วย +++
ปักหมุด
.
.
.
ความคิดเห็นที่1004
อยากสูงเท่าคางมิงจังจะได้งับคออ๊ายย
.
คนนั่งอ่านถึงกับสำลักน้ำลายเบาๆ
ฮะๆ ละเขาสูงประมานไหนของคนเป็นน้องกันนะ
.
.
.
แรงกระตุกเบาๆที่แขนเสื้อทำให้คนทำลังล้างมืออยู่หันไปมอง
“มีไรรึเปล่าครับ พี่จองฮัน?”
“...”
ไร้เสียงตอบรับ
แต่กลับทำเขาขมวดคิ้วมากกว่าเดิมเมื่อคนตัวบางด้านหน้าขยับเข้ามาจนชิดทำให้ได้กลิ่นอ่อนๆประจำตัวลอยมาประทะจมูก
“เท่าคาง อืม...”
“กำลังคิดจะทำอะไรครับ หื้ม?”
มองคนที่ตัวเล็กกว่า
พร้อมกวาดแขนยาวของตนรอบเอวคนตรงหน้า คิดจะทำอะไรกันแน่
“เปล่าสะหน่อย แค่คิดว่า...”
งับ! คางคนสูงกว่าตรงหน้า
“อ๊ะ...”
คนเป็นพี่เขาคิดอะไรอยู่
ทำแบบนี้ มิงกยู ก็ไม่ใช่หินไม่ใช่ปูนที่จะทนคนน่ารักตรงหน้าได้นานหรอก
“อยากได้อะไรครับ?”
“มิงสูงเท่าไรทำไมเค้าตัวเท่าคางมิงเอง...”
คนเป็นพี่พูดพร้อมเอานิ้วเล็กๆจิ้มที่อกเขาเล่น
“ไม่บอกครับ แต่เราต่างกันแปดเซน”
“แปดเซน?” พร้อมกับเงยหน้ามองคนเป็นน้อง
ในใจนึกอยากจะถามต่อแต่กลับหยุดลงเมื่อรับสัมผัสอุ่นจัดที่ริมผีปาก อ่อนหวาน นุ่ม
เหมือนจะละลายกองอยู่ตรงนี้
“อื้อ” เริ่มส่งเสียงเมื่อหายใจตามร่างสูงตรงหน้าไม่ทัน แค่นึกอยากจะมาถามว่าสูงเท่าไร
สงสัยเพราะไม่ค่อยทันสังเกตว่าตนเองสูงเท่าไหล่ของคนข้างๆ ชอบสนใจแต่แววตาใสนั้นและ
เสียงพูดที่อบอุ่นเสมอ
“ไม่สงสัยแล้ว...” สมองว่างเปล่า
“ไม่แล้วหรอครับ ละที่มางับคางคนอื่นนี้จะรับผิดชอบยังไงเอ่ย”
พร้อมกับกระชับอ้อมกอด คนตรงหน้า อบอุ่นจนไม่อยากขยับตัว
“วันนี้นอนเตียงมิงกยูก็ได้” ตอบพร้อมกับหลบตาคนตรงหน้า
รู้สึกแก้มเขาจะเห่อร้อนขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้
“ดีครับ ถึงพี่ไม่บอก ผมก็ไม่ให้ไปนอนที่อื่นหรอก” คลายอ้อมกอด
จับมือนิ่มคนเป็นพี่พากันไปห้องนอนคนน้อง ไม่สิของเราเรียกแบบนี้จะถูกสะมากกว่า
.
ตั้งแต่ย้ายหอใหม่ที่กว้างกว่าเดิมเขาจัดการดึงนางฟ้าของวงมาไว้ในการครอบครอง
ถึงจะมีเตียงเดี่ยวสองเตียงในห้องเขาก็มักจะอ้อนนอนกับคนเป็นพี่เสมอ
ใช่เขาเป็นเด็กร่างยักษ์ สูง ส่วนคนเป็นพี่เหมือนจะตัวใหญ่แต่กลับบาง
สูงระดับคางเขาทำให้เค้าแอบมองคนที่นอนซบอกเขาได้อย่างสบายๆ
ส่วนเรื่องความต่างของส่วนสูงนะหรอ ที่เขาบอกไปแปดเซนมันก็ประมานนั้น
แต่หากลองนำเลขแปดมานอนตะแคงข้างจะทำให้เป็น อินฟินิตี้ ที่แปลว่าไม่มีที่สิ้นสุด
เหมือนความรักของเราทั้งคู่ ฮะๆ อาดจะไม่เกี่ยวกัน แต่คุณคงเคยได้ยินสินะครับว่า
ความสูงไม่มีผลต่อแนวราบหนะ...
แถม
มิงกยูมองคนตัวเล็กตรงหน้า
เล็กมากๆ เล็กกว่าพี่จองฮันแต่กลับทรงอิทธิพลมากๆ กลมๆ ก้อนๆ ขาวๆ
ยิ้มทีนึกว่าปลากระเบน
“ร้องใหม่”
คำเดียวแต่กลับทำให้ห้องอัดเสียงเย็นเฉียบ
ผมร้องวนได้สักสามสี่รอบถึงจะโอเค
พี่จีฮุนมักจะโหดแบบนี้เสมอแต่พี่เขาน่ารักนะครับ ตัวเล็กนิดเดียวเอง
ถ้าผมมองตรงละก็.... แค่หัวยังไม่เห็นเลยไม่ใช่ระดับสายตาชัดๆ
อย่าให้พี่เขารู้ละว่าผมนินทา เดี๋ยวมาอัดอีกทีผมอาดจะกลายเป็นผีเฝ้าห้องอัดเป็นได้....
.
.
“มิงกยูคนเห็นแก่ตัว”
“แค่เขาสูงอะนะ”
“อื้อ”
“ไม่เป็นไรนะตัวแค่นี้อะดีแล้ว
น่ารักจนรักไม่ไหวแล้ว”
“บ้า”
-------------------
End ----------------------------
ดีจ้า
อยากลงนานมากแต่ไม่ว่างเลยเพราะเราเข้าช่วงสอบพอดี แต่จะพยายามลงเรื่อยๆ เพราะดองไว้เยอะมากๆ และเราก็จะบอกว่า เราขอใช้แท๊ก #ฟิคแปดเซน เป็นแท๊กฟิคเราเองจ้า เยเย้ เม้นกันได้น้า
เพราะว่าถ้าเอาความสูงมิงลบกะพี่ฮันได้ แปดเซนพอดี
ละก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ ถึงภาษาจะแปลกๆหน่อยเพราะเบลอๆและกำลังฝึกเขียน
ที่ทิ้งท้ายไว้จีฮุนกับใครไม่รู้วว
อิ
