ท่ามกลางแสงไฟสีสันประดับตามข้างทาง ต้นคริสมาสต์สูงใหญ่
เสียงเพลงบรรเลงด้วยความยินดี
อากาศเย็นแต่ไม่ได้ทำให้เทศกาลนี้น่าเบื่อเลยออกจะทำให้หวนนึกถึงมากกว่า
❄
❄
❄
คริสมาสต์เมื่อสามปีก่อน
เราเจอกันหน้าร้านสะดวกซื้อหน้าปากซอย มิงกยูมาในสภาพหิว
ส่วนคนพี่มาในสภาพศพเดินได้ ทั้งสองหยิบข้าวปั่นรสเดียวกันทำให้มือชนกันคนพี่ก้มหัวเล็กน้อยด้วยความสติไม่เต็มที่
ส่วนคนน้องสังเกตลอบมองคนข้างๆตัวเล็กราวกับผู้หญิง ผมยาวสีอ่อนตัดกับหน้าหวาน
ถ้าไม่ได้ยินเสียงก่อนเขาคงนึกว่าเป็นผู้หญิงไปแล้ว พอกลับบ้านมิงกยูพบว่าคนหน้าหวานที่เจอในร้านสะดวกซื้อคือลูกชายป้าข้างบ้านที่พึ่งจะย้ายเข้ามาใหม่และรู้ชื่อในเวลาต่อมา
‘จองฮัน’ แก่กว่าเขาสองปี
หลังจากวันนั้น
เราก็เจอกันบ้างตอนอยู่บ้านคุณป้าข้างบ้านใจดีชอบทำขนมมาให้บ้านเขาชิมบ่อยๆ โดยมารู้ทีหลังว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเป็นคนทำ
ฝึกเพราะอยากเปิดร้านกาแฟ เหตุนั้นทำให้มิงกยูกลายเป็นนักชิมขนมให้กับพี่จองฮันไปโดยระเบียบ
คริสมาสต์เมื่อสองปีก่อนทั้งปีที่ผ่านมาจองฮันฝึกทำขนมมากมายเพื่อที่จะเปิดร้าน
ทั้งเข้าเรียนฝึกทำขนมทำกาแฟเป็นบาริสต้าจนเปิดร้านได้สำเสร็จ และน้องชายข้างบ้านของเขาก็เรียนจบพอดี
จองฮันจัดปาร์ตี้เล็กๆแสดงความยินดีให้กับมิงกยูพร้อมทั้งมิงกยูที่แสดงความยินดีที่จองฮันเปิดร้านนี้
ทั้งสองใช้เวลาร่วมกันมีความอบอุ่นเล็กๆกำลังก่อตัวอยู่โดยทั้งสองคนนั้นไม่รู้เลย
ครั้นมิงกยูเริ่มทำงานร้านกาแฟของจองฮันกลายเป็นที่ประจำที่ต้องแวะทุกเช้าก่อนไปทำงานเสมอทั้งตอนเย็นที่รอรับกลับพร้อมกันไม่เว้นแม้แต่วันหยุด
กลายเป็นทั้งลูกค้าประจำและคนชิมขนมในร้าน เวลาจองฮันคิดสูตรอะไรออกเขามักจะเรียกมิงกยูมาชิมก่อนเสมอ
คริสมาสต์เมื่อปีที่แล้วอยู่ๆจองฮันก็ถูกน้องชายข้างบ้านจู่โจมตอนเขายื่นแก้วกาแฟยามเช้าให้ที่ร้านเป็นปกติทุกวันยกเว้นวันนี้
“พี่จองฮัน" มิงกยูกุมแก้วกาแฟตรงหน้าพร้อมทั้งกัดริมฝีปากเบาๆ
“หื้ม
ไม่รีบไปหรอเดี๋ยวสายนะ" จองฮันจัดผมให้มิงกยูเบาๆ
น้องชายตรงหน้าเขาเป็นอะไรกัน
“รีบครับแต่...
“แต่..?
“พี่จองฮัน
ตั้งแต่วันนี้ผมจะเริ่มจีบพี่นะครับ! " แล้วออกจากร้านอย่างรวดเร็วคำพูดตรงไปตรงมาของมิงกยูเพียงประโยคเดียว
ทำเขาเบลอไปเกือบทั้งวัน
ตกเย็นคนน้องกลับมารับจองฮันที่ร้านพร้อมกลับบ้านด้วยกันเหมือนทุกวันแต่ไม่เหมือนเดิมตรงเขามาพร้อมสตอเบอรี่ช็อตเค้กก้อนเล็ก
เข้ามานั่งรอจองฮันเก็บของเสร็จแต่ยังไม่ยอมกลับบ้าน ดึงคนพี่มานั่งข้างๆ
“ที่ผมพูดไปเมื่อเช้าเรื่องจริงนะครับ" มิงกยูจ้องตาจองฮันมองเข้าไปในตาหวานๆนั้น
สุดท้ายก็เป็นจองฮันที่หลบตาก่อน
“อื้อ"
“ห้ามรังเกลียดผมนะ
“อื้อ
“ถ้าตกลงให้ผมจีบพี่
กินเค้กที่ผมซื้อมาให้หน่อยสิครับ" ยื่นช้อนเล็กให้คนข้างๆที่เอาแต่นั่งก้มหน้า
จองฮันรับช้อนมาแล้วตักเค้กเข้าปากเงียบๆ
ความหอมของครีมนมที่ไม่หวานมากและความเปรี้ยวจากสตอเบอรี่ตัดกันพอดีในปากทำให้จองฮันผ่อนคลายลงยอมมองตาคนข้างๆ
เอาเข้าจริงเขาไม่รู้หรอว่าความรู้สึกที่เขามีให้มิงกยูเปลี่ยนไปตอนไหน
ตอนเจอกันทุกวัน ตอนทำขนมแล้วมีคนมานั่งเฝ้าส่งไปซื้อวัตถุดิบ
ลุ้นทุกครั้งที่ลองทำเมนูใหม่ๆไปด้วยกัน
หรือตอนที่เขาทำของหวานเครื่องดื่มไปเสริฟคนที่นั่งเครียดอ่านหนังสือในห้องนอนคนข้างบ้านกันแน่
นั่งเฝ้าด้วยบ้างหลับบ้างหรือพาออกไปคลายเครียดเดินเล่นที่สวนของหมู่บ้าน แต่ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันมันมักจะอบอุ่นเสมอ
แม้แต่ร้านเล็กๆแห่งนี้ ที่มิงกยูมีส่วนช่วยออกแบบและตกแต่งมันเป็นทั้งแบบที่จองฮันและมิงกยูชอบ
รสชาติขนมเครื่องดื่มที่มีมิงกยูเป็นเบสสะส่วนใหญ่ น้องชายข้างบ้านมีอิทธิพลต่อชีวิตเขามากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรนะ
คริสมาสต์ปีนี้
มิงกยูและจองฮันตกลงเป็นแฟนกันเมื่อหิมะแรกที่ผ่านมาทำให้เทศกาลแห่งความสุขปีนี้ของพวกเขามีความสุขมากขึ้นอีกเท่าตัว
ทั้งคู่ตกลงย้ายออกมาอยู่บ้านด้วยกันเป็นบ้านหลังกำลังพอดีที่มีครัวขนาดใหญ่ให้จองฮันได้ลงมือทำอะไรถนัด
มีมิงกยูเป็นคนชิมเสมอ หรือในบางครั้งก็สลับกัน ตอนจองฮันตกลงคบกับมิงกยูแบบจริงจังเขาได้ค้นพบว่ามิงกยูทำอาหารอร่อยมาก
เรื่องขนมหวานยกให้จองฮันส่วนของคาวนั้นต้องยกให้มิงกยู
อีกอย่างที่ค้นพบคือความใส่ใจที่มิงกยูมีให้เขานั้นมากมายจนบางทีก็แอบเขินบ่อยๆ และมิงกยูมักจะชอบทำตัวเหมือนลูกหมาตัวน้อยที่อ้อนเขาอยู่เสมอ
“ปีนี้เราจะทำอะไรกินดีครับ”
“อยากกินไก่อบน้ำผึ้ง
ซุปครีมเห็ด สปาเก็ตตี้ไวท์ซอส แล้วก็มูสสตอเบอรี่
“กินเก่งจัง
รับทราบ`^^
“เย้!
มิงน่ารักที่สุดเลย J" จองฮันโถมเข้าหาอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นตรงหน้า
กอดที่ได้กอดทุกวันไม่เคยทำให้เขาเบื่อเลย
.
.
.
คืนวันคริสมาสต์
ทั้งสองได้จัดงานเล็กๆภายในห้องนั่งเล่นของบ้านที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของอาหารและเครื่องดื่มรวมไปถึงของหวานที่มาตบท้ายในค่ำคืนนี้
มิงกยูได้มอบของขวัญให้จองฮันเป็นสร้อยข้อมือรูปเกล็ดหิมะที่จองฮันเคยบอกว่าสวยครั้นที่เดินผ่านหน้าร้านเมื่อหลายวันก่อน
“โอ๊ะ ขอบคคุณมากน้า
อยู่ด้วยกันไปทุกคริสมาสเลยนะ!
“มั่นใจได้เลยครับ
ไม่ปล่อยไปง่ายๆหรอก
“ห้ามทิ้งเลยนะ
“ครับ Merry
Christmas my love♥"
“Merry Christmas♥"
❄
❄
แล้วค่ำคืนนี้เต็มไปด้วยความอบอุ่นทั้งจองฮันและมิงกยูที่ผลัดกันมอบให้กันตลอดทั้งคืน
พรุ่งนี้จองฮันจะมีแรงไปเปิดร้ายมั้ยนะ?
#ไหว้ย่อ กลับมาแล้วว พอดีกลับมาแต่งที่บ้านแล้วหน้าคำก็เด้งกันสนุกเลย พยายามจะลงวันคริสมาสแต่ไม่ทัน เกินมานิดหน่อยเนอะ ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ ขอบคุณท่เข้ามาอ่านกันนะ ไว้ย่ออีกที ♥
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น